شعر درباره نماز

ساخت وبلاگ
نور دین

دوش گفتم  ای نماز ای نـور دین                   ای ستون دین اسـلام مبین 

از چه فرمودســت خـــلاق ودود                   رحــمت حق از تــو می آید فرود

از تو شیطان ترسناک وهایل است                بی تو اصل هر عبادت باطل است

با تو من در  انجــمن  ما می شود                پشـت شیطان زین نمط تا می شود

از چه در هــنگامه یـوم الحساب                   ز تو می گردد  سر آغاز حــساب 

گفت :نور چشم احمد(ص)بـــوده ام              انبیا را آخــرین  فـرمــوده ام 

مرز بیـن کفــر و دین را حایلم                      معــنی خـیر العمل را  شاملم   

گفـت پیغمبر؛  منم معراج ناس                    راه شـکر و راه تـسلیم وسپاس

حامل توحــیدم و ام الکـتاب                        بهر جــنت این منم مفتاح باب

بر مـساجد زیــنت ایمان مــنم                     راه ناخــشنودی شیـطان منم 

در قــــیامت من بهای جنتم                       بهترین حبـــل المتین وحدتم

  ذکر من ذکر خــدای واحد است                 آنکه ستارالعیوب وشـاهد است

راه غیر از من ره اهریمن است                   هرکه بر من دل سپارد ایمن است

 

 برخیز    

برخیز که روز نو رسیده                        رنگ شب از آسمان پریده  

برخیز و ببین که قدرت حق                   گل‌های قشنگ آفریده  

از بوسه باد صبحگاهی                        پیراهن غنچه‌ها دریده  

بر مخمل سبزه شبنم نور                    از دیده‌ی آسمان چکیده  

برخیز و ببین چگونه بلبل                      از لانه خویش پر کشیده 

  از شوق، خروس پر حنایی                 سر کرده سرود نا شنیده 

دیگر نبود زمان خفتن                           برخیز ز خواب نور دیده  

برخیز و بخوان نماز واجب                    تا دل شودت چنان سپیده

بهترین طاعت

قابل درگاه حی بی نیاز                             هیچ طاعت نیست بهتر از نماز

این عبادت مایه قرب خداست                             مونس شب های تار انبیاست

این عبادت مایه غفران ماست                             ناجی و کفاره عصیان ماست

گر تعجب می کنی از این بیان                            پس برو تنهی عن الفحشا بخوان

این عبادت چون عمود دین توست                        شرط ملت مذهب و آیین توست

متقین را زین و منهاج آمده                                  مومنین را عین معراج آمده

چون شدی آماده غسل و وضو                             از معاصی دست و دل اول بشو

خویش را خالی تو از تزویر کن                               پس بلند آوازه تکبیر کن

از خدایان مجازی عذر خواه                                    بعد از سر ده ندای لا اله

لفظ الا با دل آگاه گو                                            پس محمد ص رسول الله گو

خویشتن را مومن و موقن ببین                              پس علی ع را گو امیر المومنین

دل تهی کن از همه کفر و دغل                             پس بگو حی علی خیر العمل

چشم بردار از تمام ممکنات                                  بعد از آن بر گو که قد قام الصلوه

پشت سر انداز خاص و عام را                                پس بگو تکبیره الاحرام را

چون ستادی در حضور کردگار                                باش قائم با سکون و با وقار

فهم کن تا با که می گویی سخن                         با خدا یا با خیال خویشتن

در نمازی یا که دعوا می کنی                              یا جوال و مال پیدا می کنی

در رکوعی یا به فکر نان و آب                                یا معلق می زنی با صد شتاب

در سجودی یا مگر همچو کلاغ                             می زنی بر خاک منقار و دماغ

یک دقیقه، هشت رکعت خوانده ای                      زین ریاضت همچو خر وامانده ای

نصف عمرت از ریاضت کاسته                                این نماز از تو خدا کی خواسته

شرم کن از این نماز ای بی ادب                           هان مکش بیهوده این رنج و تعب

گر نماز خویش خواندی با حضور                             هست مقبول خداوند غفور

بی حضور قلب اگر خواندی نماز

حق بود از این نمازت بی نیاز


نماز...
ما را در سایت نماز دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : parvanegi313a بازدید : 118 تاريخ : شنبه 13 خرداد 1396 ساعت: 17:51